دوست عزیز و بزرگوار من ، اگر ما میدانستیم چقدر ارزشمند هستیم و سزاوار چه جایگاه بالایی هستیم، خودمان را دوست میداشتیم و جهان متناسب با این عشق و دوست داشتن ، نعمت ، خوشبختی، سلامتی ، عشق و ثروت را وارد زندگی ما می کرد.

خداوند در کتابش و در بیشمارکلام هدایت بخش خود ، یک جا و فقط در یک آیه میفرماید : اگر بندگان من، ازتو، درباره من پرسیدند،به آنها بگو من نزدیکم، چرا این یادآوری مهم است؟

این کلام می خواهد بگوید که ای انسان ، برای درخواست خواسته هایت ، برای حل کردن مشکلاتت ، برای موفق شدن در کارهایت و برای رفع کردن همه مسائلت ،به من رو بزن ، از من بخواه،من به تو نزدیکم ، من از رگ گردن تو ، به تو نزدیکترم،من به تو از خودت نزدیکترم،از من بخواه،من از رئیس بانک و یا آشنای با نفوذ و ثروتمند، یا پدر خانمت و یا همکار مایه دارت ، برای حل کردن مشکل مالیت ، به تو نزدیکترم،از من درخواست کن ، من عاشق تو هستم ، من تو را بسیار عزیز میدارم ، خوشبختی و موفقیت همیشگی تو را خواستارم ، از من بخواه،من تنها کسی هستم که بعد از کمک ، هیچ منتی بر تو نمیگذارم و منتظر جبران تو نیستم ،

حالا به نظر شما، ما در بیشتر اوقات از چه کسی در خواست می کنیم؟؟؟

خدایا ما را ببخش و ما را از یکتا پرستان و هدایت شدگان قرار بده،آمین